Δεν θα κατσω να περιγραψω το προβλημα, το βλεπετε.. Η νεολαια ασφυκτια απο ενα τροπο ζωης που την συνθλιβει. Σχολειο, φροντιστηρια, διαμερισμα στην πολυκατοικια, απανθρωπες μεγαλουπολεις, νεφελωδεις οριζοντες, απομακρυνση απο την φυση, καχεκτικη οικονομια, ανασφαλεια....Οδηγουν τα παιδια μας σε ψυχολογικα αδιεξοδα...Τα θυμωνει μεν αλλα παραλληλα τα κανει ατολμα, απροβλεπτα, απαιτητικα. Τα ευνουχιζει, με αποτελεσμα πολλα να φτανουν στο σημειο, μετα απο μια πορεια 15 χρονων προσπαθειας (30 χρονων πλεον) ότι η μονη πλεον ελπιδα ειναι ενας διορισμος.. Εχομε πετυχει να βγαζομε ευνουχισμενους πολιτες οι οποιοι αναπαραγονται και εξαπλωνονται ολο και περισσοτερο. Τι ειχε πει ο αειμνηστος; ειμαστε ενα απεραντο φρενοκομειο, νομιζω οτι δεν ειχε αδικο...
Εγω εχω να προτεινω το εξης:
Η πολιτεια (εδω ειναι το big προβλημα) μαζι με τους δημους (εδω ειναι ενα αλλο προβλημα αλλα με εξαιρεσεις), να προχωρησουν στην δημιουργια αγροκτηματων, οπου οι μαθητες θα κανουν τις διακοπες τους τα καλοκαιρια. Ετσι απο 10 Ιουλιου ας πουμε, μεχρι 10 Σεπτεμβριου, οι μαθητες να πηγαινουν σε αγροκτηματα οπου θα κανουν κατασκηνωση σαν εργαζομενοι. Μεσα στις αγροτικες αυτες κατασκηνωσεις θα διασκεδασουν, θα ερωτευτουν, θα μαθουν, θα εκτονωθουν, θα ωριμασουν, θα κοινωνικοποιηθουν, θα ερθουν σε επαφη με την πραγματικοτητα, θα χαρουν την δημιουργια και θα αγαπησουνε την εργασια, θα καταλαβουν οτι μπορουν να κερδισουν την ζωη τους εργαζομενοι δημιουργικα, θα, θα, θα,....ων ουκ εστι αριθμος. Το προϊον της εργασιας αυτης θα πηγαινει σαν εσοδο στον Δημο φιλοξενιας...Καλλιστα μπορουν να βρεθουν καινοτομες παραγωγες ωστε να μην θιγονται ιδιωτες. Και ενα ασχετο, η πολιτικη κρινεται απο το αποτελεσμα (και μονο), πως αξιολογουμε λοιπον την πολιτικη στην Ελλαδα, και κατ'επεκταση τους πολιτικους της...Οταν ενας πολιτικος δεν κανει αυτονοητα πραγματα για την ευδαιμονια των πολιτων, τοτε συμβαινει ενα απο τα παρακατω, ειναι ανικανος, ειναι λαμογιο, ειναι πρακτορας, ειναι αχυρανθρωπος.